Türkiye’de öğretmenlik mesleği, yasal olarak tanımlanmış bir uzmanlık işidir. Uzmanlık için gerekli olan bilgi ve becerilerin ise genel kültür, özel alan ve pedagojik formasyon (meslek bilgisi) eğitimi ile sağlanacağı yine yasal olarak belirtilmiştir. Bu alanlarda yetiştirilmek üzere adaylar eğitim fakültelerinde öğrenim görmektedirler. Bunun yanında, üniversitelerin fen-edebiyat fakültesi mezunu ya da son sınıflarında olan adayların da iki yarıyıllık formasyon eğitimi verilmek suretiyle öğretmen olmaları sağlanmaktadır. Eğitim fakültelerinde yetişen adaylar gibi formasyon eğitimi alan öğretmen adaylarının da eğitsel yaşantıda sorumluluklarını ve uygulamalarını tutarlı bir temelde yürütebilmeleri gerekir. Bunun ilk adımı ise, adayın eğitsel düşüncelerinin önce kendisinin farkına varmasını ve belki de ifade edebilmesini sağlamaktır. Bu çalışmanın amacı, formasyon eğitimi gören öğretmen adaylarının, eğitsel süreçlere yönelik düşünce ve uygulama önceliklerini felsefi anlamda ortaya çıkarmaktır. Nicel bir yöntemle tasarlanan çalışmada veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen, açımlayıcı, doğrulayıcı faktör analizleri yapılmış, güvenirliği sağlanmış Eğitsel Düşünce ve Uygulamalar (EDU) ölçeği ile toplanmıştır. Toplanan veriler üzerinde parametrik olmayan tek yönlü varyans analizleri yapılmıştır.