Oyun tüm çocukların evrensel ve temel dili olarak kabul edilmektedir. Oyun, çocuğun, fiziksel, zihinsel, dil, psikomotor ve sosyal gelişmesine fırsat vererek toplum içindeki sosyal rolünün ve kendini diğer bireylerden ayıran özelliklerin farkına varmasını sağlar. Çocuğa bu oyun ortamını hazırlayan ve sunan kişiler ise öncelikle ebeveynlerdir. Anne babalar çocuğun oynadığı oyunlara ve oyuncaklarına önem vermeli, oyununa saygı göstermeli, çocuğun yaşına ve gelişim düzeyine uygun oyun ortamı ve materyal sağlamalıdır. Bu doğrultuda Erzurum örnekleminde şehir merkezi ve kırsal bölgede yaşayan çocukların oyun ve oyuncak özelliklerinin ebeveyn görüşlerine göre incelenmesi araştırmanın amacını oluşturmuştur. Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden şehir merkezinde yaşayan 162 çocuğun annesi ve kırsal bölgede yaşayan 128 çocuğun annesi araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, kırsalda yaşayan çocukların evde daha çok televizyonla, şehir merkezindeki çocukların ise oyuncaklarıyla vakit geçirdikleri, kırsalda yaşayan annelerin çocuklarına dışarıda oyun oynamalarına izin verdikleri, şehir merkezinde yaşayan annelerin ancak bir yetişkinle birlikte çocuklarının dışarı çıkmalarına izin verdikleri bulunmuştur. Ayrıca hem şehir hem de kırsalda yaşayan anneler, çocuklarıyla ara sıra oyun oynadıklarını belirtmişlerdir. Şehir merkezinde yaşayan annelerin daha çok çocuklarını ödüllendirmek için, kırsaldaki annelerin ise çocukları istediğinde oyuncak satın aldıkları saptanmıştır.