Yüksek din öğretimine yönelimi etkileyen faktörlerin araştırıldığı bu çalışmada anket tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Manisa Celal Bayar Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde öğrenim gören 101 öğrenci, Manisa’da görev yapan 231 din hizmetleri çalışanı, 92 Din Kültürü Ahlâk Bilgisi ve İmam Hatip Meslek Dersleri öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada, öğrencilerin alan aidiyetlerinin nötrün üzerinde olduğu, yüksek din öğretimine yönelimleri ile anne ve babalarının dini tutumları ve ailede din öğretimi kurumundan mezun olan kişi bulunması arasında yakın ilişki olduğu, öğrencilerin bu kişiler tarafından yönlendirilmiş ya da bu kişilerden etkilenmiş olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin ailelerinde din öğretimi kurumu ya da din hizmetleri çalışanı bulunma durumunun ise yüksek din öğretimine yönelimde etkin olmadığı bulgulanmıştır. Bu durum, nedenleri açısından araştırılmaya değer görülmüş, din hizmetleri çalışanlarının ve Din Kültürü Ahlâk Bilgisi ve İmam Hatip Meslek Dersleri öğretmenlerinin mesleki aidiyet durumları araştırılmıştır. Katılımcıların mensubu oldukları mesleğe karşı aidiyet düzeylerinin düşük olduğu görülmüş, bu tutumun yüksek din öğretimine yönelime olumsuz yansıdığı anlaşılmıştır.