Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin temas engelleri ile psikolojik iyi oluşları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesinde farklı bölümlerde öğrenim gören 217 öğrenci oluşturmaktadır. Katılımcıların %65’i (n=140) kadın, %35’i (n=77) erkektir. Araştırmanın verileri Psikolojik İyi Oluş Ölçeği ve Temas Engelleri Ölçeği ile elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde çoklu doğrusal regresyon analizi ve Pearson Momentler Çarpımı korelasyon tekniği kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre temas engelleri alt ölçekleri olan temas, tam temas, bağımlı temas ve temas sonrası psikolojik iyi oluşun %24’ünü açıklamaktadır. Regresyon katsayılarının anlamlılığına ilişkin t testi sonuçları incelendiğinde temas ve tam temas engellerinin psikolojik iyi oluşu negatif yönde anlamlı düzeyde yordadığı, bağımlı temas engelinin ise pozitif yönde anlamlı düzeyde yordadığı bulunmuştur.