20.yüzyılın ikinci yarısından sonra yaşanan toplumsal ve ekonomik değişimler, modernizmin ötesinde yeni bir dönemin içinde olduğumuzu öne süren ve kendisini modernizmin karşıt görüşleriyle ifade eden bir postmodern söylemin gündeme gelmesine neden olmuştur. Bu söylem zaman içersinde her alana nüfuz ederek kendini gerçekçi ve geçerli kılmayı başarmıştır. Dolayısıyla, yaşanan değişimlere ve giderek karmaşıklaşan dünyaya uyum sağlama sürecinde eğitimin hedefleri de değişim göstermektedir. Bu bağlamda, dijital devrimin yaşandığı günümüz bilişim çağına uyumlu bir eğitim sisteminin, yaratıcı, girişimci, sorun çözücü, bilgiyi yapılandırıcı ve uygulayıcı bireylerin, hızla gelişen dünyayı izleyebilen vizyon sahibi eğitimcilerin ve eğitimde yeni yaklaşımların gerekliliği gündeme gelmektedir. Araştırmada, bahsedilen bu gereksinimleri karşılayabilecek niteliğe sahip “dijital öyküleme” yaklaşımı ele alınarak, bu yaklaşımın bireysel farklılıkları dikkate alma, işbirliğine dayalı sosyal ve aktif bir öğrenme ortamı oluşturarak etkili ve kalıcı bir öğrenme sağlama, aynı zamanda, teknolojiyi eğitim sürecine entegre edilebilme gibi özellikleri barındırması nedeniyle önemine ve sanat eğitimindeki kullanılabilirliğine değinilmiştir.