Bu araştırmanın amacı İngilizce öğretim görevlilerinin İngilizce hazırlık sınıfları öğretim programında yer alan İngilizce yazma portfolyosu ödevlerine yönelik görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda bir devlet üniversitesinin yabancı diller yüksekokulunda çalışan 35 İngilizce öğretim görevlisine araştırmacı tarafından geliştirilen bir anket uygulanmıştır. Anket iki ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde araştırma grubunu betimlemek amacıyla cinsiyet, yaş, dil öğretimi yapılan grup, mezun olunan bölüm ve hizmet yılı gibi demografik bilgilerin belirlenmesine yönelik sorular yer almaktadır. İkinci bölümde İngilizce yazma portfolyosu ödevlerinin öğrenci gelişimine katkısını, öğrencilerin yazma ödevlerini hazırlarken yaşadığı güçlükleri ve bu güçlüklerin giderilmesine ilişkin öğretim görevlilerinin düşüncelerini belirlemeye yönelik açık uçlu sorular yer almaktadır. Ayrıca öğretim görevlilerine İngilizce yazma portfolyosu ödevlerinin öğrencilerin İngilizce yazma becerisi gelişimine nasıl katkı sağlayabileceğine yönelik önerileri sorulmuştur. Ölçme aracının görünüş ve kapsam geçerliği alan uzmanları tarafından değerlendirilmiştir. Uzman görüşleri ve dönütleri doğrultusunda gerekli düzeltmeler yapılmıştır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin çözümlenmesinde nitel ve nicel veri analizi yöntemleri kullanılmıştır.

Bu araştırmada, sosyal bilgiler öğretmenlerinin Özyeterlik inançlarının cinsiyet, öğretmenlikteki görev süresi, yapılandırmacı yaklaşıma dair birikimini nasıl elde ettiği, yapılandırmacı yaklaşımı uygulayabilme düzeyi, okullarda yaygın olarak yapıldığını düşündüğü yaklaşım değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Bu araştırma nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeline göre desenlenmiştir. Araştırmanın evrenini, Isparta il merkezinde yer alan ilköğretim kurumlarında ve Burdur il merkezinde görev yapan sosyal bilgiler öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırma evreninden verilerin toplanması kapsamında örnekleme yöntemi olarak basit tesadüfî örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 216 sosyal bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında öğretmen adaylarının genel bilgilerini toplayabilmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ve öğretmen özyeterliklerini belirlemek için “Eğitme öğretme özyeterlik ölçeği” kullanılmıştır. Öğretmenlerinin mesleki yeterlik puanları ile cinsiyet ve mesleki kıdem değişkenleri arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır.

“Sorgulama Topluluğu” pek çok düşünürün fikirleriyle geliştirilmiş ancak Matthew Lipman tarafından felsefi sorgulama üzerine uyarlanmış bir öğrenme ortamıdır. Bu öğrenme ortamıyla toplulukla birlikte felsefi sorgulamayı gerçekleştirme, bunu gerçekleştirirken de eleştirel, yaratıcı, özenli düşünme biçimlerini geliştirmek amaçlanmaktadır. Öğrenme ortamında felsefi bir konuyu birlikte ele alması gereken bir topluluk ve bu topluluğun fikirlerinde ilerleyebilmesini sağlamak için de bir kolaylaştırıcı bulunur. Lipman’ın bu öğrenme ortamını oluşturmasındaki sebeplerden ilki, nüfusu sürekli artan dünyada sınıflardaki öğrenci sayılarının da artması ve bu mevcutlarla Sokrates’ in yaptığı gibi iki kişinin diyaloğu şeklindeki felsefi sorgulama faaliyetinin gerçekleştirilemeyecek olmasıdır. İkinci sebep ise öğrencilerin birbirlerinden öğrenmelerini ve bilgiyi beraber inşa etmelerini sağlamaktır. Böylelikle aynı anda pek çok öğrenci başkalarının deneyiminden öğrenme ve düşüncelerini diğer fikirlerle karşılaştırma fırsatını yakalayacaktır. Sorgulama topluluğunda amaç herkesin birbirinin “Sokrates”i olmasını sağlamaktır. Bu çalışmada Matthew Lipman’ın “Sorgulama Topluluğu”na ve topluluğun kavramsal, felsefi temellerini oluşturan Sokrates, Leonard Nelson, C. Sanders Peirce ve Dewey’in düşüncelerine yer verilecektir.

Bu çalışmada ortaokul 5. sınıf matematik dersi üçgenler ve dörtgenler konusunun Öyküleme Yöntemi ile öğretiminin akademik başarı, kalıcılığa ve motivasyona etkisi incelenmiştir. Araştırma, 2019-2020 öğretim yılında bir devlet ortaokulunun 5.sınıfında öğrenim gören 50 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin 25’i deney grubunda, 25’ i kontrol grubunda yer almıştır. Deney grubunda Öyküleme Yöntemi ile ders işlenmiştir. Kontrol grubunda ise Milli Eğitim Bakanlığı’nın belirlediği mevcut yöntem ile ders işlenmiştir. Araştırmada deneysel desenlerden "Ön test, Son test Kontrol Gruplu Desen" kullanılmıştır. Araştırmanın uygulama süreci her iki grupta da beş hafta sürmüştür. Araştırmada 5. Sınıf öğrencilerinin başarı düzeylerini karşılaştırmak ve ölçmek amacıyla Matematik Başarı Testi, edinilen bilgilerin kalıcılığını belirlemek amacıyla Kalıcılık Başarı Testi ve matematik başarılarına yönelik motivasyonunu ölçmek amacıyla Çetin Semerci tarafından geliştirilmiş olan ''Başarı Odaklı Motivasyon Testi'' kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesi, SPSS-22.0 programı kullanılarak bilgisayar ortamında yapılmıştır. Araştırma sonucuna göre, Öyküleme Yönteminin uygulanmakta olan mevcut yönteme göre öğrencilerin akademik başarılarını artırmada daha etkili olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca Öyküleme Yönteminin öğrencilerin öğrendikleri bilgilerin kalıcılığını artırmada mevcut yönteme göre çok daha fazla etkili olduğu görülmüştür. Öğrencilere matematik başarısına yönelik motivasyonu ölçme amacıyla uygulanan motivasyon sonuçlarının hemen hemen aynı çıktığı sonucuna varılmıştır.

2004- 2005 Eğitim- Öğretim yılı ile birlikte eğitim anlayışının değişmeye başladığı Türkiye'de esasici eğitim felsefesi düşüncesinden vazgeçilerek yapılandırmacı eğitim anlayışının kabul edilmeye başlanmasıyla, öğrenme öğretme sürecinin her basamağı ve öğesi bu yönde değişimler göstermeye başlamıştır. Öğrenci merkezli eğitim, bireysel farklılıkların ve hazır bulunuşluğun daha çok dikkate alındığı, süreç değerlendirmesinin yapılmaya başlandığı görülmektedir. Ancak bu geçiş sürecinin, gelinen noktada tam olarak uygulanabildiği konusunda eksiklikler görülmeye devam etmektedir. Bu eksikliklerin ne yönde şekillendiği ve nasıl giderilmesi gerektiği konusunun ise öğretmen yetiştirme sürecinde giderilmesi, Türk Milli Eğitim sistemine daha sağlıklı katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bu düşünceden yola çıkılarak eğitim fakültesinde öğrenim gören öğrenciler ile birlikte çalışmaya daha farklı bir boyut katabilmek amacıyla pedagojik formasyon almakta olan fen edebiyat fakültesi öğrencilerine Türkçe'ye uyarlama çalışması yapılan "Öğrenme ve Öğretme Anlayışları Ölçeği" uygulanarak farklı değişkenler üzerinde nasıl bir fark yarattığı görülüp, yorumlanarak bu yönde alana katkı sağlamak, araştırmanın amacını oluşturmaktadır.

Gemilerde görev yapan uzakyol vardiya zabitlerinin görevlerinden biri Uluslararası Denizde Çatışmayı Önleme Tüzüğü (International Regulations for Preventing Collisions at Sea-COLREGs) kapsamında tanımlanmış kurallar çerçevesinde, hangi durumlarda hangi gemilere nasıl yol verilmesi gerektiğine karar vererek, iki geminin birbiri ile çatışmasını önleyecek en emniyetli manevrayı gerçekleştirmektir. Bu çalışmada, uzakyol vardiya zabiti adaylarının gemi seyrinde çatışmayı önleme performanslarını iyileştirmeye yönelik geliştirilmiş bir oyun tabanlı karar verme alıştırmasına bakış açılarının incelenmesi amaçlanmıştır. Söz konusu oyun tabanlı karar verme alıştırması, denizde çatışma durumları içeren sekiz adet senaryo üzerinden farklı karar seçenekleri ve her seçeneğe ait geribildirimler içeren bir şekilde kurgulanmıştır. Kurgulanan öğrenme nesnesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Denizcilik Fakültesi Deniz Ulaştırma İşletme Mühendisliği Bölümü’ne kayıtlı 4. ve 2. sınıf öğrencilerine (n=32) gönüllülük esasıyla uygulanmıştır. Çalışmanın verileri “Öğrenme Nesnesi Değerlendirme Ölçeği ” kullanılarak ve katılımcılardan sözlü geribildirimler alınarak toplanmıştır. Çalışma sonucunda “kullanılabilirlik”, “katılım” ve “algılanan öğrenme” faktörlerine ait ifadelerin her birine yüksek oranda katılım gözlemlenmiştir. Katılımcıların büyük çoğunluğu bu uygulamayı ders dışı aktivitelerde kullanacaklarını ve bu tür uygulamaların yaygınlaşmasını istedikleri yönünde görüş bildirmişlerdir.

Endüstri Ürünleri Tasarımı bölümlerinde uygulamalı proje eğitimleri yüz yüze etkileşimli olarak sürdürülmektedir. Geleneksel uygulamalarda tasarım süreci aşamalarını içeren süreçler doğrudan etkileşimle şekillendirilebilmektedir. Mevcut uygulamalar açısından değerlendirildiğinde oturmuş eğitim sistemlerine konu olan bu uygulamaların verimliliği kanıtlanmış süreçler olduğu söylenebilir. Ancak gelişen teknolojilerin sunduğu imkanlar ve hem mekan hem zaman sınırlarının ortadan kalkmaya başlaması yeni fırsatların okunması ve değerlendirilmesine kapı açmıştır. Örneğin farklı lokasyonlardaki eğitmenlerin katkılarının ya da öğrencilerin birbirleriyle etkileşimlerinin daha hızlı ve kolay gerçekleşmesi gelişen teknolojinin bulut tabanlı yazılımları önemli ve yönlendirici bir gelişme olarak kendini göstermektedir. Mevcut duruma bakıldığında özel sektörde farklı kullanıcıların süreç boyu dahil olduğu üç boyutlu tasarım ve üretim süreçleri, iş gücü ve maliyet gibi pek çok kriterde avantajlar sağlamaktadır. Bu çalışma belirtilen gelişmeler ekseninde endüstriyel tasarım eğitimi içerisinde mevcut durumu görmek ve tartışmak için kurgulanmıştır. Çalışma sistemi deneyimlenmiş yazılımların endüstriyel tasarım eğitiminde de uygulanması hem Türkiye ekseninde hem de uluslararası tasarım projelerinde tasarım teknoloji etkileşiminin verimli çıktılarının elde edilmesine katkı sunma potansiyeline sahiptir. Bu doğrultuda çalışma içerisinde öncelikli olarak bulut tabanlı tasarım sistemine ilişkin mevcuda dair tespitler ve tutumlar sorgulanmış, uygulama ve süreçlerle teknoloji ilişkisi üzerinden potansiyel faydalar tartışılmış ve gelecek çalışmaları için öneriler sunulmuştur.

Öğretmenlik, iletişim kurmak, bilgiyi öğretmek, bilgiyi işlemek gibi birçok farklı meziyetleri gerektiren önemli bir meslek grubu olarak düşünülebilir. Etkili bir öğretmen olabilmek için etkili bir iletişim becerisine sahip olmak gerektiği ve öğretmenin bu beceriyi etkin bir biçimde kullandığı takdirde öğretmek istediği kazanımlara daha verimli ve daha kolay biçimde ulaşabileceği söylenebilir. Bu çalışmada Müzik Eğitimi Anabilim Dalı öğrencilerinin etkili iletişim becerilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, Buluş, Atan ve Erten Sarıkaya’ya ait etkili iletişim becerileri ölçeği kullanılmıştır. Ölçek Pamukkale Üniversitesinde öğrenim gören 99 öMüzik Eğitimi Anabilim Dalı öğrencisine uygulanmıştır. Bu bu çalışma, betimsel bir çalışmadır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, frekans dağılımı ve yüzdelik gibi betimsel istatistiklerden yararlanılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgulara göre öğretmen adaylarının etkin iletişim becerileri, etkin dinleme ( X=4.43), egoyu geliştirici dil ( X=4.17), empati ( X=4.11) kendini tanıma-kendini açma ( X=3.85), ben dilini kullanma ( X=3,67) şeklinde sıralanmıştır. Bu sonuçlara göre öğretmen adaylarının Etkili İletişim becerilerinin yüksek olduğu söylenebilir.

Çalışmada, öğretmen adaylarının öğretme-öğrenme sürecinde tercih ettikleri öğrenme yaklaşımları ile öğretme-öğrenme anlayışları arasındaki yapısal ilişkileri incelemek amaçlanmaktadır. Uygun örnekleme yolu ile belirlenen çalışma grubunu, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 367 lisans 1. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Öğretmen adaylarının öğretme-öğrenme anlayışları ve öğrenme yaklaşımlarını belirlemek için “Öğretme-Öğrenme Anlayışları Ölçeği” ve “Öğrenme Yaklaşımları Ölçeği” ile veriler toplanmıştır. Değişkenler arasındaki yordayıcı ilişkiler, yapısal eşitlik modellemesi ile incelenmiştir. Oluşturulan modelde, öğretmen adaylarının öğretme-öğrenme anlayışları, geleneksel ve yapılandırmacı anlayış, öğrenme yaklaşımları ise derin ve yüzeysel yaklaşım olarak ele alınmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, yapılandırmacı anlayışa sahip olan öğretmen adaylarının hem derin hem de yüzeysel yaklaşımı benimseyebildikleri, ancak geleneksel anlayışta olan öğretmen adaylarının, derin yaklaşım yerine yüzeysel yaklaşımı benimsedikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Bu araştırmanın amacı İngilizce öğretim görevlilerinin İngilizce hazırlık sınıfları öğretim programında yer alan İngilizce konuşma portfolyosu ödevlerine yönelik görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda bir devlet üniversitesinin yabancı diller yüksekokulunda çalışan 35 İngilizce öğretim görevlisine araştırmacı tarafından geliştirilen bir anket uygulanmıştır. Anket iki ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde araştırma grubunu betimlemek amacıyla cinsiyet, yaş, dil öğretimi yapılan grup, mezun olunan bölüm ve hizmet yılı gibi demografik bilgilerin belirlenmesine yönelik sorular yer almaktadır. İkinci bölümde İngilizce konuşma portfolyosu ödevlerinin öğrenci gelişimine katkısını, öğrencilerin konuşma ödevlerini hazırlarken ve sunarken yaşadığı güçlükleri ve bu güçlüklerin giderilmesine ilişkin öğretim görevlilerinin düşüncelerini belirlemeye yönelik açık uçlu sorular yer almaktadır. Ayrıca öğretim görevlilerine İngilizce konuşma portfolyosu ödevlerinin öğrencilerin İngilizce konuşma becerisi gelişimine nasıl katkı sağlayabileceğine yönelik önerileri sorulmuştur. Ölçme aracının görünüş ve kapsam geçerliği alan uzmanları tarafından değerlendirilmiştir. Uzman görüşleri ve dönütleri doğrultusunda gerekli düzeltmeler yapılmıştır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin çözümlenmesinde nitel ve nicel veri analizi yöntemleri kullanılmıştır.

Bu çalışmada ilkokul öğrencilerinin ders kitaplarının tasarımlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Çalışma grubu, bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan ve uygun örneklem tekniği kullanılarak belirlenen 12 dördüncü sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Öğrencilerin 6’sı kız, 6’sı erkektir. Çalışmanın verileri, 25 sorudan oluşan bir formla yarı yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla toplanmıştır. Veriler, içerik analizi ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda öğrencilerin ders kitaplarındaki kapak, tema, metin, etkinlik, görsel, yazı tipi ve punto, sayfa düzeni ve boyuta ilişkin olumlu ve olumsuz düşüncelere sahip olduğu görülmüştür. Öğrencilerin bu unsurlara yönelik eleştiri ve önerileri tablolar hâlinde sunulmuştur.

Bu araştırmada, müzik öğretmeni adaylarının Okul Deneyimi dersine yönelik tutumlarının nasıl olduğu irdelenmiştir. Tarama modelindeki bu araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Müzik Öğretmenliği bölümünde öğrenim gören ve Okul Deneyimi dersi alan öğretmen adayları (n=56) oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri Kara ve Altuntaş (2013) tarafından geliştirilen Okul Deneyimi Dersine Yönelik Tutum Ölçeği kullanılarak toplanmış ve değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda müzik öğretmeni adaylarının Okul Deneyimi dersinin gerekliliği ile ilgili tutum düzeylerinin çok yüksek olduğu tespit edilmiştir. Öğretmen adaylarının ölçeğin diğer alt boyutlarında yer alan maddelere yönelik tutum düzeylerinin yüksek olduğu saptanmıştır. Müzik öğretmeni adaylarının genel tutum düzeyleri yüksektir. Müzik öğretmeni adaylarının tutum puanları arasında cinsiyet değişkeni açısından bir fark bulunmamaktadır.

Personelin, icra ettiği görevin gerektirdiği koşulları ve yeterlilikleri bilmek amacıyla uygulanan ve kısaca meslek analizi olarak da adlandırılabilecek inceleme süreçleri, işe alma sistemlerinden, eğitim programlarına, performans yönetiminden ve tazminat sistemlerine, birçok alana ilişkin veri sağlamakta ve insan kaynağı yönetim sistemlerinin önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, yetkinlik bazlı iş analiz yöntemi olarak bilinen ve görev tanımlarını geliştirmek, eğitim ihtiyaçlarını ile çalışan yetkinliklerini belirlemek amacı ile kullanılan DACUM (Develop A CUrriculuM)’un katı hiyerarşik yapıdaki bir kurumun Antalya ilinde bulunan hizmet içi eğitim biriminde istihdam edilen eğitmenlerine yönelik meslek analizinde uygulanmasına dair sonuçlar ile bu yöntemin etkinliği hakkında elde edilen bulguları paylaşmaktır. Çalışma ile kurum eğitmenlerinin görev tanımları, bilgi, beceri ve davranış ihtiyaçları ile geleceğe yönelik eğilimleri belirlenmiştir.